انقلاب اسلامی ؛ نظمی در عرض نظم نوین جهانی(20 )
چکیده
سلفی گران و متحجران سطحی نگرمذهبی
تاکنون به چهار تهدید تمدنی تحت عناوین دولتهای متخاصم ، گروههای معاند ، سرمایه داران وطن گریز و پوچ گرایان پرداختیم و بطور مجمل مطالبی درباره تهدیدات محتمل آنها برشمردیم . همچنین پیشنهاداتی جهت پیشگیری از عوارض مخرب گروههای مذکور ، ارائه گردید. اینک به چکیده پنجمین تهدید تمدنی با موضوع سلفی گری و تحجر» می پردازیم .
سلفی گری و تحجر دو اصطلاح اند که اولی در میان اهل سنت و دومی در میان اهل تشیع رایج است و به نوعی دو روی یک سکه اند .
با مروری در آراء و اندیشه سلفی گری در خواهیم یافت که این تفکر علیرغم متمسک شدن به کتاب و سنت ، ختم به تکفیر گرایی می گردد . سلفی ها بر این باورند که دانش های عقلی بشری مانند حکمت و فلسفه ، فتنه اند ، زیرا سبب بی نیازی انسان به خداومد می شوند.
ابن تیمیه شیعیان را منشأ همه فتنه ها در جهان اسلام معرفی می کند و معتقد است جنگ با آنها ، از جنگ با خوارج و مغولان بهتر است . او به همین دلیل داوطلب همراهی با مغولان ، در جنگ با شیعیان دروزی در منظقه کسروان شد
اما در میان شیعیان ، تحجر واژه ای است که به قشری از خشکه مقدسان اطلاق می شود که با بررسی کلامی آن در می یابیم که از حیث مبنایی شبیه به سلفی گران در اهل سنت است.
استاد مطهری با قاطعیت تاکید می نماید که این دو پدیده ، شوم و ویرانگرند و گسترش آنها به معنای گسترش جمود و جهل است ، بنابراین جریان انقلاب اسلامی که در پی تمدن سازی است باید خود و جامعه را از آسیب های این دو تهدید ویرانگر مصون دارد . جریان انقلاب باید بداند که استکبار جهانی چشم طمع به این دو پدیده دارد و از هر کدام به نحوی در تخریب دستاوردهای انقلاب اسلامی سود می برد تا مانع از تحقق آرمانهای انقلاب گردد .
دستورالعمل پنج مرحله ای شهید مطهری برای خنثی سازی تهدیدات ناشی از جهل و جمود که بسیار دقیق تنظیم گردیده میتواند بستری برای برنامه ریزان در این عرصه باشد.
درباره این سایت